4. Nie przedstawiłeś mi swojej uroczej towarzyszki

Wstała następnego dnia i zastała ją cisza. Siostra wciąż spała, a Ibrahima nie było. Zeszła do kuchni by włączyć ekspres do kawy, kiedy znowu ujrzała karteczkę na stole zaadresowaną do niej. Uśmiechnęła się  delikatnie i wzięła kartkę do ręki.

‘ Julia.

Wyszedłem na badania lekarskie w FC Barcelonie. Będę w południe.

P.S nie gotuj nic. Zapraszam Was do naprawdę fajnej meksykańskiej knajpki.

Ibi.

- Czemu się tak uśmiechasz? – usłyszała za sobą słodki głos dziewczynki.

- Nic takiego – spojrzała na siostrę – Siadaj, zaraz dam ci płatki.

- Lubisz Ibrahima? – spytała nagle Mała, biorąc do ręki łyżkę.

- Tak, czemu miałabym go nie lubić? W końcu dał nam dach nad głową, za co będę mu do końca życia wdzięczna.

- Ale czy go bardzo lubisz?

Wzdrygnęła na pytanie swojej siostry.Tu, po raz pierwszy Julia nie wiedziała co odpowiedzieć. Za szybko było na powiedzenie tych ważnych słów.

Dała dziewczynce płatki z mlekiem w fioletowej misce, a sama zaczęła robić sobie śniadanie.

- Dzisiaj poszukam sobie pracy… - szybko zmieniła temat.

Emma westchnęła i wzięła się za jedzenie płatków.

*

- Nosz cholera jasna! Żeby nie było żadnej pracy?! – rzuciła pytaniem sama do siebie. Odłożyła telefon, kiedy do domu wszedł szczęśliwy Ibrahim, który od razu wszedł do salonu  Dziewczyna wstała by coś powiedzieć, ale Ibi podszedł do niej i przytulił ją, podnosząc na niewielką wysokość.

- Co..? – brunetka odruchowo zarzuciła mu ręce na szyi i trzymała mocno.

- Już na stałe jestem w Barcelonie! – mówił szczęśliwy, wciąż unosząc dziewczynę w powietrzu.

Wtedy do jej nozdrzy doszedł zapach jego perfum, które były jej ulubionymi. Czy to przypadek? Na pewno, ale to zdecydowanie o czymś świadczy.

Ucałował jej policzek kilka razy. Wiedziała że nie robił tego specjalnie tylko z radości. Działał pod wpływem emocji…

- Cieszę się bardzo – powiedziała – Ale możesz mnie już postawić na ziemi? – spytała, śmiejąc się.

On przytaknął i zrobił to o co prosiła.

- Jestem taki przeszczęśliwy! – zaczął – Swoją drogą, co ty na to by pójść ze mną na imprezę powitalną w klubie? Nie daj się prosić, no – spojrzał na nią, ze świecącymi oczami.

- Nie zostawię  Emmy samej … Nie zna języka – próbowała się jakoś wymigać brunetka. Nie chciała by doszło do czegoś, czego on by z pewnością żałował, a ona by płakała.

- O tym pomyślałem!  Znalazłem parę numerów do opiekunek, które rozmawiają po holendersku- wyszczerzył się – No chodź, nie daj się prosić!

Nie mogła się oprzeć jego prośbom, więc się zgodziła. Poszła na górę i poinformowała siostrę o tym co zamierzają zrobić, natomiast Ibi dzwonił do opiekunki.  Julia poszła się ubrać w coś stosownego do okazji, a piłkarz poinformował kolegę z drużyny, że nie będzie sam.

*

- I jak się bawisz? – podszedł do niej Ibrahim i usiadł obok na fotelu.

- Całkiem fajnie. Poznałam parę dziewczyn Twoich kolegów, które wydają się być sympatyczne – odpowiedziała, sącząc drinka.

- Oj Ibrahim – usłyszeli oboje- Nie przedstawiłeś mi swojej uroczej towarzyszki – kolejny piłkarz podszedł do nich, lecz tym razem ten poruszył zawadiacko brwiami.

-  To Julia, moja… - no właśnie, kto? Dziewczyna, przyjaciółka?

- koleżanka – dokończyła za niego brunetka i wyciągnęła rękę.

- Julia, piękne imię! Jestem Gerard Pique – powiedział do niej i pocałował jej dłoń, jak dżentelmen.- Mogę wyciągnąć twoją koleżankę na parkiet? – skierował się do Ibrahima

Chłopak niepewnie przytaknął. Dziewczyna udała się  z Pique na parkiet i uśmiechała się jak nigdy dotąd.

Był zazdrosny?  Z pewnością. Pomimo, że to trzeci dzień ich znajomości, czuł coś innego niż do reszty dziewczyn, które miał dotychczas.

Kiedy usłyszał dźwięk wolnej piosenki, szybkim korkiem poszedł na parkiet.

- Odbijany? – zaproponował Gerardowi, na co on zgodził się skinieniem głowy  a ona lekko się zdziwiła.

- Spokojnie, jeszcze potańczymy – zapewnił ją Pique i odszedł.

Ibrahim położył jej ręce w talii, a ona się do niego przytuliła, zarzucając mu ręce na kark.  Co rusz patrzyli sobie w oczy, lekko się przy tym uśmiechając.

Ktoś kto by ich nie znał, powiedziałby, że są parą, że są wręcz stworzeni dla siebie…